KUNST & CULTUUR

 

Wat is cultuur? En wie definieert dat? 

 

Wij hanteren de volgende bepaling van cultuur: alle geleefde ervaring. En vanuit de hiphop gedachte dat ook autodidacte en niet traditioneel opgeleide makers volwaardige kunstenaars en culturele ondernemers zijn. Want uiteindelijk gaat het om dat wij, Noorderlingen, als geen ander weten wat ons eigen verhaal is en dat we dat zelf moeten vertellen. Met daarachter altijd een uitgesproken of subtiel reisverhaal, aangezien we bewoners hebben met wortels over de hele wereld maar allen Noord aanwijzen als thuis. 

 

Voorbeeld: muziek uit Noord. Met het terugblikken in onze muzikale reisverhalen benaderen we tegelijkertijd een toekomstvisie voor ons thuis. Dit is tenslotte traditie in ons stadsdeel. Van de oude volksmuziek uit de Jordaan die is meegereisd met de oorspronkelijke bewoners naar Noord tot aan volksmuziek uit Suriname, Marokko en Turkije. Allen kwamen zij samen in de muziek van rapgroep THC: Tuindorp Hustler Click, oftewel de grondleggers van de Nederlandse hiphop. Hun bijna 15-jaar oude hit-nummer “Geef mij maar Amsterdam” citeert in de muziek en in de tekst letterlijk van diezelfde oude volksmuziek en wordt uitgesproken door een kleurrijke groep Noorderlingen. En zo zijn er nog vele voorbeelden van hedendaagse makers die hun geleefde ervaring vastleggen in verschillende vormen van vertellingen. Niet voor niets staat de stad daarin, door de geschiedenis heen, centraal. En nog specifieker de stadswijken. Samen vormen wij de mozaïek die Noord is. Met het nemen van regie over onze eigen verhalen nemen we regie over onze eigen levens. Niet over ons, zonder ons.

 

Kunst en cultuur vormen de ruimte voor creativiteit, educatie, eigenaarschap en zelfbewustzijn. Die ruimte is in Noord niet gelijk verdeeld. Langs de IJ-oever is er plek genoeg (van de NDSM via Eye, A-Lab, Tolhuistuin langs Podium Noord, DAT! School tot aan de Noordje, Museum Amsterdam Noord en de Zamenhofstraat) maar die zone werkt bewust of onbewust ook als een barrière. Lang niet overal is er toegankelijkheid en eigenaarschap voor Noorderlingen in alle soorten en maten. Kunstinstellingen horen bij te dragen aan het sociale weefsel in Noord en niet bijdragen aan segregatie. Het gaat tegelijk over geschiedenis en toekomst en dus: erfgoed. Materieel, immaterieel en imaginair erfgoed moet gelijkwaardig worden gezien. 

 

Daarom verlangen wij:

​

• dat bewoners van Noord worden betrokken bij de culturele activiteiten in hun buurt.

 

En dat deze bewoners inspraak hebben bij de inrichting, communicatie en programmering van kunstinstellingen in hun buurt, zodat zij zich niet uitgesloten en geïntimideerd voelen maar betrokken en welkom.

​​

• dat kunstinstellingen kritisch worden getest op hun (tekort aan) verhouding tot de buurt en de bewoners waar zij tussen zijn komen werken.

 

Zodat er geen nieuwe kunst- en cultuurplaatsen ontstaan die niets met de buurten of de bewoners te maken hebben. Hiervoor is het belangrijk dat buurtcomité’s die fondsen toekennen een goede afspiegeling zijn van alle Noorderlingen. En dat bij besprekingen tussen instanties en bewoners de begrotingen open op tafel worden gelegd.

​

Met als resultaat:

​

• dat nieuwe en voormalige publieke gebouwen terugkomen bij de mensen die in de buurt wonen en werken.

 

Om te beginnen de broedplaatsen en creatieve hubs, die hun publieke functie verloren hebben om betaalbare werkruimte te maken voor de creatieve klasse die vaak geen binding heeft met de buurt. Deze ruimtes vervullen pas weer een waardevolle rol in de inclusieve, duurzame stad als ze plaats maken voor werken, spelen en maken door het talent (jong en oud) dat in de omringende buurten leeft. 

​

• dat er een sterke, samenhangende en inclusieve infrastructuur ontstaat, dwars door Noord heen, voor creatieve expressie en collectieve verbeelding.

​

Muziekstudio’s, danszalen, filmhuizen, poppodia, theaters, productiehuizen Ingericht naar eigen, toekomstgerichte criteria - dus niet naar achterhaalde categorieën voor doelgroep, kwaliteit, bereik en communicatie. Niet om groepen klein te houden (jongeren, ouderen), niet door ze als amateurs te behandelen ipv als experts, niet door tijdelijke interventies van ingevlogen creatieve ondernemers van buiten maar om een culturele infrastructuur te bouwen vanuit de ambities die hier al bestaan. Met eigen regie over het eigen verhaal.

​

​